معني«محمد رسول الله»

معني«محمد رسول الله»

معني حقيقي «أشهد أن محمداً رسول الله»، اطاعت کردن از اوامر رسول الله صلى الله عليه وسلم ، و تصديق تمام سخنان او و دوري جستن از اموري است که ما را از آنها نهي کرده است. و همچنين بر هر فردي که شهادت مي دهد محمد صلى الله عليه وسلم رسول الله است واجب مي گردد که الله را فقط آنطور که رسول الله صلى الله عليه وسلم به ما ياد داده است، عبادت کند، نه به هر صورتي که دل او بخواهد، الله سبحانه و تعالي مي فرمايد:

)وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا( (سورة الحشر/7).

«و آنچه که پيامبر شما را به آن امر کند، آنرا انجام دهيد، و آنچه که شما را از آن نهي کند، از آن دست بکشيد».

و همچنين الله سبحانه وتعالي مي فرمايد:

)فَلاَ وَرَبِّكَ لاَ يُؤْمِنُونَ حَتَّىَ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لاَ يَجِدُواْ فِي أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُواْ تَسْلِيمًا( (سورة النساء/65).

«سوگند به رب تو اي محمد، ايمان نمي آورند تا اينکه ترا در اختلافات خود حَکَم قرار دهند و سپس در دلهايشان از آنچه که حکم کردي احساس ناراحتي و نار ضايتي نکنند، و کاملاً تسليم حکم تو شوند».

و همچنين الله سبحانه و تعالي مي فرمايد:

)فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَن تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ يُصِيبَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ( (سورة النور/63).

« کسانيکه از امر او مخالفت مي کنند بايستي بترسند، از اينکه به آنها فتنه اي برسد. و يا اينکه دچار عذابي دردناک شوند».

و همچنين رسول الله صلى الله عليه وسلم مي فرمايد:

« مَنْ أحْدَثَ في أمْرِنا هذا ماليسَ مِنْهُ فهو رد»(متفق عليه).

«هر کس در امر دين عمل جديدي بياورد، اين عمل او غير مقبول است».

و همچنين رسول الله صلى الله عليه وسلم مي فرمايد:

«عليكم بسنتي وسنة الخلفاء الراشدين المهديين من بعدي ، عضوُّا عليها بالنواجذ ، وإياكم ومحدثات الأمور ، فإن كل محدثة بدعة ، وكل بدعة ضلالة». (رواه أبو داود والترمذي ، وقال حديث حسن صحيح).

«بر شماست که پيروي کنيد از سنت و طريقه من و همچنين از سنت و طريقه خلفاء راشدين که آنها هدايت کنند گانند. بادندانهاي آسياب خود آن را محکم بگيريد (يعني اينکه شديداً از سنت من و سنت خلفاء راشدين تبعيت کنيد) و از امور نو آورده شده در دين بر حذر باشيد چونکه هر امر نو آورده شده در دين بدعت مي باشد وهر بدعتي گمراهي است».

امّا متأسفانه بعضي از مسلمانها اين آيات و احاديث را ناديده گرفته و امور جديدي را وارد دين کرده اند که دين از اين امور بريء مي باشد. اينگونه امور بدعت ناميده مي شود.

بدعت در لغت امري که جديدي بوده و نظيري از قبل نداشته باشد. اما بدعت در اصطلاح شرعي يعني امر جديدي که بعد از وفات رسول اللهr وارد دين شده و هدف از بوجود آوردن آن تقرب جستن به الله تعالي باشد.

بعضي ها بدعت را به حسنة و سيئة (خوب و بد) تقسيم کرده اند اما بايستي گفت که اين تقسيم بندي باطل مي باشد و هيچگونه دليلي در شرع وجود ندارد که اين تقسيم بندي را تأييد کند.

و صحيح آنست که بدعت را به ديني و دنيوي تقسيم کنيم.

گفتيم که بدعت ديني، امر جديدي است که بعد از وفات رسول الله صلى الله عليه وسلم وارد دين شده و هدف از بوجود آوردن آن تقرب جستن به الله تعالي باشد. اما بدعت دنيوي مثل اختراع هواپيما و اتومبيل و راديو و چيزهاي ديگر.

و بدعتي که در اسلام حرام شمرده شده است بدعت ديني است . اما بدعت دنيوي امري جائز مي باشد. و هيچگونه مخالفتي با دين ندارد.

و دليل حرام بودن بدعت در دين قول الله سبحانه و تعالي است که مي فرمايد:

) الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ( (سورة المائدة/3).

« امروز دينتان را برايتان تکميل کردم ».

پس دين با وفات رسول الله صلى الله عليه وسلم تکميل گشته است و هيچکس حق ندارد که چيزي به آن اضافه و يا از آن کم کند.

و همچنين رسول الله صلى الله عليه وسلم مي فرمايد:

«اياكم ومحدثات الأمور، فإن كل بدعة ضلالة».

« از امور مستحدثه و جديد در دين بر حذر باشيد، چونکه بي شک هر بدعتي گمراهي است ».

رسول الله صلى الله عليه وسلم مي فرمايد: هر بدعتي در دين گمراهي مي باشد. و بنا بر اين کسي نمي تواند بگويد که بدعت در دين حسنة و سيئة (خوب و بد) دارد چونکه اين سخن مخالف سخن رسول الله صلى الله عليه وسلم خواهد بود.

بنا بر اين متوجه مي شويم - عباداتي که بعد از وفات رسول الله صلى الله عليه وسلم بوجود آمده است بدعت مي باشند و اگر چه ظاهر آن زيبا و فريبنده باشد اما الله تعالي آنرا حرام گردانيده است.

از انواع بدعتها مي توان بدعت خواندن نماز ظهر بعد از خواندن نماز جمعه را نام برد. و همچنين بر پا کردن مراسم جشن و سرور و خواندن اشعار در روز ولادت رسول الله صلى الله عليه وسلم . و همچنين بر پا کردن مراسم ماتم و گريه و زاري و دادن غذا در خانه ميت. و بسياري ديگر از اين بدعتها که متأسفانه به علت جهل بعضي از مسلمانان و سکوت علماء، به دين راه پيدا کرده اند در حاليکه دين از آنها بريء مي باشد.

پس بر هر مسلمان لازم است که از بدعتهايي که وارد دين شده اند و هيچگونه دليلي از قرآن و يا سنت رسول الله صلى الله عليه وسلم بر آنها نيست، دوري جويد.

قبل از اين ذکر کرديم که بر هر فرد مسلمان لازم است فرق بين توحبد الوهيت و توحيد ربوبيت را بداند. چونکه اگر به کسي گفته شود اين عباداتي که شما براي غير الله انجام مي دهيد نوعي شرک مي باشد ناراحت مي شود و مي گويد: چگونه به ما تهمت شرک مي زنيد؟ در حاليکه ماشهادت مي دهيم به (لا إله إلاّ الله محمد رسول الله) و معتقد هستيم که الله تعالي است که زمين و آسمان را آفريده است و اوست که روزي رساننده مخلوقات است و ... و تنها کاري که ما انجام مي دهيم اين است که پيامبران و افراد پاک و صالح را واسطه و ميانجي ميان خود و الله تعالي قرار مي دهيم. چونکه اينها در نزد الله مقام و منزلتي بالاتر از ما دارند. مگر نه به اين صورت است که اگر کسي بخواهد به نزد پادشاهي برود و از ظلمي که به او شده شکايت کند، بايستي وزير پادشاه را واسطه وميانجي قرار دهد تا بتوند به دربار پادشاه راه يابد؟ و به همين صورت ما انبياء و افراد پاک و صالح را واسطه و ميانجي بين خود و الله تعالي قرار مي دهيم.

در جواب اين عده بايستي گفت که:

اولاً: اين سخن آنها درست مثل سخن مشرکين مي باشد. الله تعالي در مورد مشرکين مي فرمايد:

) وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَضُرُّهُمْ وَلاَ يَنفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَـؤُلاء شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللّهَ بِمَا لاَ يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلاَ فِي الأَرْضِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ( (سورة يونس/18).

« و عبادت مي کنند بجز الله تعالي آنچه را که در حقيقت امر نه به آنها نفعي مي رسانند و نه ضرري. و مي گويند که اينها شفاعت کنندگان ما در نزد الله هستند. بگو آيا الله را از شريک و شفاعت کننده اي در آسمانها و زمين باخبر مي کنيد که او از وجود آنها اطلاعي ندارد؟ منزه و برتر است الله از آنچه که با او شريک قرار مي دهند». وهمچنين الله تعالي مي فرمايد:

)أَلا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاء مَا نَعْبُدُهُمْ إِلا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى( (سورة الزمر/3).

«آگاه باشيد که بندگي خالص براي الله است و کسانيکه براي خود بجز الله ولي و نصير قرار دادند مي گويند ما اينها را عبادت نمي کنيم مگر براي اينکه ما را مقداري به الله تعالي نزديک کنند».

و همچنين مشرکين که قرآن آنها را ذکر مي کند نيز به اينکه الله است که آنها و زمين و آسمان را خلق کرده است و همچنين اوست که رازق و روزي رساننده مي باشد ايمان داشته اند اما اين عقيده به تنهايي آنها را مسلمان نساخت. چونکه آنها در عبادت کردن الله واسطه و ميانجي قرار مي دادند.

ثانياً: آنها در اين استدلال شان الله تعالي را به بشر تشبيه مي کنند. و اين امري باطل و نادرست مي باشد، بله ، ممکن است که يک پادشاه از احوال رعيت خود غافل و بي اطلاع باشد. ولي آيا چيزي وجود دارد که بر الله تعالي پوشيده باشد؟ هر گز.

و همچنين صحيح است که انسان براي رسيدن به حضور پادشاه احتياج به واسطه و ميانجي دارد. اما در مورد الله تعالي کافي است که انسان اراده کند تا براحتي بتواند حاجت خود را از او طلب کند.

پس اين تشبيه امري بسيار نادرست و باطل مي باشد.