معناي ايمان به روز آخرت ومتعلقات آن

ايمان به روز آخرت



معناي ايمان به روز آخرت: ايمان راسخ و بدون ترديد به وقوع آن روز است.

پس هر يك از ما ايمان مى آورد كه خداوند مردم را از قبرها حشر مى كند سپس كارهاي آنان را محاسبه مى كند، و مطابق با كارهايشان آنها را مجازات مى كند، تا آنكه اهل بهشت در منازل خود، و اهل دوزخ در منازل خود مستقر شوند.

و ايمان به روز آخرت يكي از اركان ايمان است كه بدون آن ايمان شخص كامل نمى شود.

و ايمان به روز آخرت شامل سه چيز است:

1 ـ ايمان به برانگيختن و حشر:

آن هم زنده شدن مردگان از قبرهاى شان و برگشتن روح به اجساد، پس مردم براي خدا برمى خيزند، سپس آنها را در يك جا جمع مى كند، در حاليكه برهنه و چيزي در پا ندارند، و عريان و چيزي در تن ندارند، و ختنه نشده اند.

دليل برانگيختن، خداوند مى فرمايد: ثُمَّ إِنَّكُمْ بَعْدَ ذَلِكَ لَمَيِّتُونَ {15} ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تُبْعَثُونَ {16} [المؤمنون:آيات 15-16].

[سپس شما پس از اين خواهيد مرد، آنگاه قطعاً شما روز قيامت برانگيخته شويد].

و دليل حشر، رسول الله (ص) مى فرمايد: ((يحشرُ النَّاسُ يَوْمَ القِيَامَةِ حُفَاةً عُرَاةً غُرْلاً)). متفق عليه.

روز قيامت مردم در حالي كه پابرهنه و عريان و ختنه نشده اند حشر مى شوند.

2 ـ ايمان به حساب و ترازوي اعمال:

خداوند مردم را مطابق با اعمالي كه در دنيا انجام داده اند مى سنجد، پس هر كس از اهل توحيد و فرمانبردار خدا و رسول خدا بود، حساب او آسان است.

و هر كس از اهل شرك و معصيت بود، حساب او دشوار است.

و اعمال را در ترازوي عظيمي وزن مى كنند، حسنات و نيكى ها در يك كفه ترازو، و گناهان در كفه ديگر گذاشته مى شود، و هر كس حسنات و نيكى هايش بر گناهانش برتري گرفته و سنگين تر شد، او از اهل بهشت است، و هر كس گناهانش بر نيكى هايش برتري گرفت، او از اهل آتش است.

و دليل حساب، خداوند مى فرمايد: فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ {7} فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَاباً يَسِيراً {8} وَيَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُوراً {9} وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاء ظَهْرِهِ {10} فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُوراً {11} وَيَصْلَى سَعِيراً {12} [الانشقاق:آيه هاي 7-12].

[پس اما كسى كه نامه (كردارش) به دست راستش داده شود، (به زودى ) به حسابي آسان محاسبه مى شود. و شادمان به سوي خانواده اش برمى گردد. و اما كسى كه نامه (كردارش) از پشت سر به او داده شود. نابودي را خواهد طلبيد. و به دوزخ در مى آيد].

و دليل ترازوي اعمال خداوند مى فرمايد: وَنَضَعُ الْمَوَازِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ فَلَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئاً وَإِن كَانَ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ أَتَيْنَا بِهَا وَكَفَى بِنَا حَاسِبِينَ [الأنبياء: آية 47].

[و در روز قيامت ترازوهاي عدل را در ميان نهيم، و كسي هيچ ستمي نبيند، و اگر (عمل نيك و بد هر شخص) هم وزن دانه خردلي باشد، حساب مى آوريم، و ما حسابرسي را كفايت مى كنيم].



3 ـ بهشت و دوزخ:

بهشت خانه هميشگي است، خداوند آن را براي مؤمنان متقي و مطيع خدا و رسولش آماده كرده است، در آن تمامي انواع نعمت هاي دايمي از خوردنى ها و آشاميدنى ها و پوشيدنى ها و تمامي انواع دوستداشتنى ها وجود دارد.

ولي دوزخ خانه عذاب هميشگي است، خداوند آن را براي كافراني كه به خدا كافر شدند و رسولش را معصيت كردند آماده ساخته است، در آن انواع عذاب و دردها و عقوبت ها كه به فكر نمى آيد وجود دارد.

دليل بهشت خداوند مى فرمايد: وَسَارِعُواْ إِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ [آل عمران:آية 133].

[و به سوي آمرزشي از (جانب) پروردگارتان و بهشتي كه پهنايش (هم چون) آسمان ها و زمين است (و) براي پرهيزگاران فراهم ديده شده است، بشتابيد].

هم چنين مى فرمايد: فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ [السجده:آية 17].

[پس هيچ كس نمى داند كه از آنچه مايه روشني چشم است، چه چيزي برايشان نهان داشته شده است، به (پاس) آنچه مى كردند (پاداش يافتند)].

اما دليل دوزخ خداوند مى فرمايد: فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ وَلَن تَفْعَلُواْ فَاتَّقُواْ النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ [البقره:آية 24].

[پس از آتشي بپرهيزيد كه هيزمش مردم و سنگها خواهند بود. و براي كافران آماده شده است].

و هم چنين مى فرمايد: إِنَّ لَدَيْنَا أَنكَالاً وَجَحِيماً {12} وَطَعَاماً ذَا غُصَّةٍ وَعَذَاباً أَلِيماً {13} [المزمل:آيات 12-13].

[بى گمان نزد ما غل و زنجير و عذاب و آتش دوزخ افروخته هست. و خوراكي گلوگير و عذابي دردناك].

خدايا ما از تو بهشت و آنچه به آن نزديك مى كند از قول و عمل مى خواهيم، و از دوزخ و آنچه ما را به آن از قول و عمل نزديك مى كند به تو پناه مى بريم.