کسي که نماز را عمداً ترک مي کند حكمش چيست؟ (علامه ابن باز رحمه الله)

سوال: برادر بزرگترم که برادر پدري ام مي باشد نماز نمي خواند، آيا با او ارتباط و صله رحمي داشته باشم؟


ج: کسي که به طور عمد و دانسته نماز را ترک بدهد، طبق صحيح ترين اقوالِ علما، کافر است؛(1)هر چند که وجوب آن را هم اقرار و قبول داشته باشد. اگر وجوب آن را منکر باشد به اجماع علما کافر است. رسول الله صَلَّى اللَّهِ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ فرموده است:
«رأس اْلأمرِ الإِسْلامُ، و عَمُودُهُ الصّلاَةُ، و ذِرْوَة سَنَامِهِ الْجهادُ»(2)
«رأس دين، اسلام است و ستون آن نماز و قله ي رفيعش جهاد است».
«إنّ بَينَ الرّجُلِ و بين الشِّرکِ وَ الکُفرِ تَرکُ الصَّلاَة»(3)
«حد فاصل بين انسان و شرک و کفر ترک نماز است»
«اَلعَهد الّذِي بَينَنَا و بَينَهُم الصَّلاَةُ؛ فَمَن تَرَکَهَا فَقَد کَفَرَ»(4)
«مشخصه ي ما و آنها (کفار و مشرکين) نماز است. هر کس آن را ترک کند کافر مي شود».
کسي که وجوب نماز را انکار کند، تکذيب کننده ي الله، پيامبر، اجماع علما و مؤمنان به حساب آمده و بنابراين کفرش نسبت به کسي که از روي سهل انگاري آن را ترک مي کند، بزرگتر و عظيم تر است.
به هر حال بر مسئولين امر واجب است که فرد بي نماز را وادار به توبه نمايند، اگر توبه کرد کاري به او نداشته باشند و در غير اينصورت بايد به قتلش برسانند؛ قطع ارتباط با تارک نماز و قبول نكردن دعوت او واجب است تا اين که به درگاه الله تعالي توبه کند و در عين حال نصيحت و دعوت دادنش به سوي حق و ترسانيدن وي از عقوبتهاي أخروي واجب است، شايد که توبه کند.




علامه ابن بازرحمه الله- کتاب الدعوة (1). ص(93).






__________
(1) . در مورد کافر بودن تارک نماز (بطور عمد) بين علما اختلاف نظر وجود دارد. عده اي مي گويند تا زماني که وجوب آن را انکار نکند کافر نمي شود و احاديث کفر بودن تارک نماز را به کفر اصغر تأويل مي کنند. ولي طبق صحيح ترين فتوا، ترک عمدي نماز موجب کفر (اکبر) مي شود هر چند که وجوب آن را هم انکار نکند.[مترجم]
(2) . أحمد (5/231) ترمذي (2616)، ابن ماجه (3973) با سند صحيح.
(3) . مسلم (82).
(4) . احمد (5/346). ترمذي (2621)، نسائي (463) و ابن ماجه (1079). ترمذي گفته است: « حسن صحيح غريب ».